[20] Grand Fantasy: Propozycja nie do odrzucenia ~ Kaja Wika

Grand Fantasy — Propozycja nie do odrzucenia

Część dziesiąta. Powracamy do Lili i Rosko w czasach współczesnych.

Dwa echa przeszłości stały naprzeciwko siebie, pogrążone w ciemnościach nocy. Mimo że ich serca biły w tym samym rytmie, to umysły rozszalałe na dwóch biegunach życia, konfrontowały się ze sobą co krok. Kiedyś nierozłączni, teraz nie potrafili znaleźć wspólnej perspektywy na sprawy, które dotyczyły ich obojga.

Jedynie ich oczy odbijały światło ciał niebieskich. Tęczówki Lili żarzyły się ogniem, który tlił się w jej duszy, manifestując światło czerwonego księżyca. Oczy Rosko połyskiwały srebrno-niebieskim refleksem jak lód płynący w jego żyłach. Pierwszy konflikt l'Cie* mógłby zakończyć się tragicznie, lecz Etro* miała dla tej dwójki inne plany.

Ciemność rozstąpiła się, użyczając miejsca jasnemu światłu nieznanego pochodzenia. Dziewczyna uniosła rękę, zakrywając oślepiający błysk. Rosko stanął przed nią i w mgnieniu oka aktywował jedną ze swoich broni. Przez chwilę zapomnieli o tym, co ich poróżniło.

            Z jasności wyłoniła się postać. Nie był to człowiek ani odmieniec. Może był to jeden z potworów stworzonych przez fal’Cie, chociaż Lili nie była w stanie przypomnieć sobie, czy któryś z nich był w stanie wytworzyć takie pokłady światła. Dziewczyna przekręciła bransoletkę, która zmaterializowała łuk. Naciągając cięciwę, spogląda uważnie w kierunku celu. Gdy wyłoniła się z oślepiającego blasku postać fal’Cie, Lili nie mogła uwierzyć własnemu pechowi. Uczepił się jak rzep psiego ogona – pomyślała.

Don't you know too much already

            Rosko widząc boskie narzędzie, opuścił broń.

– Więc to tak – wyszeptała pod nosem Lili-Rose.

Wysuwając się do przodu, spojrzała nagannie na przyjaciela. Cała gotowała się w środku. Rosko nie zrobił nic, stał z tyłu i tylko obserwował sytuację. Fal’Cie przyjęło konkretny kształt. Hybryda maszyny i istoty z innego wymiaru, posiadająca częściowo ciało i częściowo będąca robotem. Było to połączenie cząsteczki boskiej z mechaniką funkcjonująca na Gran Pulse.

Lili nie czekając na zaproszenie, wypuściła z rąk płomienną strzałę. Żywioł miała we władaniu na pstryknięcie palcem. Fal’Cie sparowało atak, lecz nie odwzajemniło się agresywnym zachowaniem.

– Lili, zaczekaj! Może ma coś ważnego do przekazania – krzyknął do niej Rosko, nadal trzymając miecz w dłoni, lecz opuszczony do ziemi.

– Coś do przekazania?! – wzburzyła się. – Gdy przeszedł do ciebie, aby zamienić cię w l’Cie, też byłeś taki cierpliwy?! Ich obecność nigdy nie wróży nic dobrego!

Oboje odwrócili się, gdy do ich uszu dotarł dźwięk. Była to mowa hybrydy. Jej usta się nie poruszały, ale z tamtego kierunku nadal wędrował jej głos.

– Wysłannik Etro stawia się na spotkanie. – Jej głos wibrował, jakby przechodził przez modulator. – Bogini ma dla ciebie propozycje, l’Cie o imieniu kwiatów.

– Nie jestem zainteresowana współpracą – wyrzuciła Lili, mimo że wiedziała, iż zamienienie jej w l’Cie było już przypieczętowanym kontraktem.

Gdyby Etro chciała, aby dziewczyna jej służyła, byłaby w stanie ją zmusić groźbą zamiany w potwora, lecz ona nie działa w ten sposób. Nie chciała się upodobnić do swych sióstr Pulse i Lindzei*, które w swym majestatycznym planie uwolnienia planety od ludzi, zsyłały na nich cierpienie, śmierć i przemiany w stworzenia tak okrutne w swej naturze, że ludzie lękali się ich bardziej od samych bogiń.

 – L’Cie, bogini ma dla ciebie propozycję. – Wysłannik nie poddawał się. – Etro ujrzała, że twoje serce zatroskane jest o los odmieńców. Jeśli jej pomożesz, da ci narzędzie, aby zmienić ich los.

Lili nie mogła uwierzyć w to, co słyszy.

– Przemiany odmieńca nie da się odwrócić! Tak ja nie da się zamienić potwora z powrotem w człowieka! – krzyczała dziewczyna.

Rosko podszedł do niej i chwycił za ramię.

– Nie żądaj zbyt wiele, młode l’Cie. Bogini Etro w swojej mocy jest w stanie zatrzymać i odwrócić każdy proces w waszym świecie. To dzieło tej samej krwi i krew swoją poświęcając, rzeczy dla ciebie niewyobrażalne dokonać potrafi.

– Lili, jeżeli to prawda… – zaczął Rosko, lecz przyjaciółka przerwała mu, strącając jego rękę ze swojego ramienia.

I'll only hurt you if you let me

– Czy ty nic nie rozumiesz, że to jest jeden wielki szwindel? Boginie od zawsze oszukiwały ludzi, manipulując ich obietnicami i tląc nadzieję na lepszy świat. Jaki ty jesteś głupi!

– Nawet gdyby rzucili ci lepszy świat pod stopy, ty byś go nie zauważyła. Tak bardzo jesteś zapatrzona w swoje cierpienie, że nie widzisz niczego poza tym. – Rosko skomentował podejście Lili.

Dziewczyna nie odezwała się. Zadąsana, obróciła się na pięcie i odeszła w stronę klatki schodowej, prowadzącej na niższe piętro.

– Fal’Cie, przekaż bogini Etro, że stawiam się na jej wezwanie. Pomogę jej, jeśli ona pomoże nam.

– L’Cie Rosko, bogini w pełni doceni twoją współpracę, jednak do wypełnienia jej woli potrzebni jesteście oboje. – Syntezowany głos roznosił się nocą po okolicy. – Będę was oczekiwać nad Wodospadami Trzech Bogiń. Gdy ujawnię się po raz kolejny, przekażę wam instrukcję kolejnego zadania. Jest jeszcze coś … ale tego dowiecie się na miejscu. Przyprowadź ją l’Cie. Sam nie wykonasz zadania.

Zanim hybryda zdążyła dokończyć ostatnie zdanie, blask ponownie oślepił Rosko. Czuł, jak oczy go szczypią, więc zakrył je szczelnie dłońmi, czekając, aż światłość ustąpi ciemności. Gdy nie widział już nic, rozsunął palce. Pozostała cisza, szarość obecna tuż przed wschodem słońca i obawa o ich los. Jak miał przekonać Lili-Rose do zaufania Etro i czy sam słusznie jej zaufał. Postanowił nie naciskać na przyjaciółkę, ale nie zamierzał się poddać.

 Jedno martwiło go najbardziej, czy fal’Cie ujawniło swoją obecność komuś innemu? Tak intensywny blask na pewno nie pozostał niezauważony.

*l'Cie – zwykle ludzie, który zostali powołani przez fal'Cie do wypełnienia zadania.

*Etro — bogini, przyjazna ludzkości

*fal'Cie – istoty o boskich zdolnościach, wysłannicy — wypełniają wolę bogów.

*Pulse i Lindzei — siostry boginie Etro, okrutne i motywowane szaleńczym planem uwolnienia planety od ludzi