Temat 81: - Czy ty nie wiesz, kim jestem?

 - Czy ty nie wiesz, kim jestem?

- Wiem, ale nie robi to na mnie wrażenia.

Klucze: nagminnie, złowieszczy, zdychać, zdrada

[81] Rozpacz ~ Justyna Wojdyło

[81] Nic już nie trzyma go tu! ~Miachar

 

  Już wstukując kod do domofonu, czułam, że coś się dzieje. Niepokój ulokował się na karku tak samo, jak czyniło w moim przypadku przeziębienie, i wspinał po nim, by spróbować objąć głowę i przyprawić ją o nieprzyjemny ból. Wchodząc na drugie piętro, coraz wyraźniej słyszałam grający zbyt głośno telewizor. Dziwne było to, że dźwięki dochodziły z naszego mieszkania. My nie miałyśmy telewizora, tylko własne laptopy. Z duszą na ramieniu otworzyłam drzwi, od progu zawołałam:

[81] Novia: What's your desire? ~Miachar

     Co to było, do diaska? Nie bardzo rozumiałem, co się w tej chwili dzieje. Jedyne, czego byłem świadomy, to tego, iż Lizzie znalazła się w samym sercu Piekła, czego nikt się nie spodziewał – przynajmniej jeszcze nie teraz, na to miała przyjść odpowiednia pora – a demonica, która ją tu przyprowadziła, właśnie zaczęła się bawić w kotka i myszkę. Z samym Szatanem!

[81] Królestwo za sugusa! ~Miachar

     Tekst pisany ku chwale Fermina Romero de Torres!

Temat 80: Światła i cienie

 Temat 80:

Zinterpretuj cytat:

"Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło."
Cytatu nie używamy w tekście, jedynie tworzymy historię, która jest jego interpretacją. 

Klucze: mały, kompromis, niczyj, zgadywać

[80] Oponki serowe dla Wu: I just came to say goodbye ~ Miachar

  Dziękuję Wam za pokochanie Wu. Tutaj jego historia jako ta opisana się kończy, ale gorąco wierzę, że przed nim już tylko same szczęśliwe dni.

W następną niedzielę cała seria pojawi się na moim Wattpadzie (@Rosie_Miachar).

[80] Światło i Cień - Illuminate the path ~ Kaja Wika

 

[80] Jiwoborin ~ Miachar

  Krótkie i bez kontekstu, z trzema kluczami, ale po prostu się pojawiło.

[80] Wiersze: Iskra ~ Kaja Wika

[80] Nicienie rzeczywistości ~ Justyna Wojdyło

Nicienie rzeczywistości 

[80] Lux perpetua ~ Kamil

 Kilka słów wstępu i wyjaśnień :) Przede wszystkim, nie miałem na celu obrażać czyichkolwiek uczuć. Bardziej chciałem skłonić do refleksji i zachęcić do ciekawej konwersacji na temat współczesnego (i przyszłego) stanu społeczeństwa.

Zadaniem było zinterpretowanie cytatu: "Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło". Podszedłem trochę nieszablonowo i napisałem tekst tak, że to właśnie tego światła powinniśmy się obawiać albo przynajmniej bardziej zwrócić na nie uwagę. 

I chciałbym tylko dodać jeszcze, że inspiracją były "Katedra" Jacka Dukaja, film "Dylemat społeczny", serial "Czarne Lustro"  oraz, a właściwie zwłaszcza, książki Yuvala Noah Harariego. 

Temat 79: Twój bohater staje na rozdrożu.

 Twój bohater staje na rozdrożu. Bez względu na to, którą drogę wybierze, czekają go przykre konsekwencje.

Klucze:

nerwy, świerk, usychać, pamiętliwy

[79] Fear: You shout it out ~Miachar

     Tekst poza główną linią fabularną, po prostu mi się nasunął.

[79] Annyeong ~Miachar

     Nie planowałam tekstu pod temat, jedynie klucze, ale…

[79] Grand Fantasy - Betrayed by your own intuition (cz. 2)

 

*l'Cie – zwykle ludzie, który zostali powołani przez fal'Cie do wypełnienia zadania.

*fal'Cie — istoty o boskich zdolnościach, wysłannicy — wypełniają wolę bogów.

*Etro — bogini, przyjazna ludzkości

*eidolon (summon) — miał pomagać l’Cie i wskazywać im ścieżkę, którą powinny podążać, aby wypełnić swoje powołanie.*Etro — bogini, przyjazna ludzkości

*Bahamut - eidolon Lili

Temat 78: - Jak… jak mogłeś?!

 - Jak… jak mogłeś?!

- Słodka, naiwna dziewczynko… Zaufanie jest dla dzieci. Ty jesteś żołnierzem.”

Wykorzystajcie go w tekście lub skorzystajcie ze słów kluczy:
projektować, inercja, diaboliczny, intensywnie

[78] Godzina Wilków (cz. 2) ~ Yanginoku & Wilczy

– Wstawaj, kurwa! – wykrzyczał Oren, podnosząc Raven'a za szmaty. W jego głowie huczała tylko jedna nieznośna myśl. Musiał za wszelką cenę znaleźć kapitan i to jak najszybciej. Czuł w kościach zbliżającą się tragedię.

– Spokojnie,  już... już. Co się stało? –  wybąkał Raven zmąconym głosem.

– Nie ma czasu na tłumaczenia. Musimy biec, ratować Hyte! – Oren, nie czekając na Raven'a, ruszył sprintem w stronę, z której było słychać  ostatnio jej krzyk.

– Czekaj! – Raven z bezsilnością machnął ręką. – To nie był głos kapitan – powiedział pod nosem do siebie, bo i tak Oren by go już nie usłyszał. Ruszył powolnym krokiem za nim, rozmasowując napierdalającą go łepetynę. 

[78] Stranger: There are things that should be said later ~Miachar

     Wtedy wysoko nad naszymi głowami rozległ się wybuch.

    Bynajmniej nie ostatni. 

[78] Pod czerwonym piorunem ~Miachar

     Zazwyczaj nie wkładam polityki do swoich tekstów, ale kiedy w tym tygodniu Gdańsk, w którym osiadłam, rozległ się setkami, tysiącami klaksonów, musiałam pozwolić wylać się słowom, które do mnie przyszły.