Temat 12: Wpadasz w czasoprzestrzenny portal w podłodze własnego pokoju.

Wpadasz w czasoprzestrzenny portal w podłodze własnego pokoju. Wszystko wydaje się jednak takie samo, z wyjątkiem wiadomości, która pojawiła się na twojej dłoni: „Masz dwa tygodnie. Odkryj, co jest nie tak. Napraw to”.
Klucze: zawiesić, krzak, dociekliwy, sknera

[12] Światło i Cień: Poison inside of me ~ Kaja Wika

Hello, I am your mind giving you someone to talk to, Hello

Słyszę bicie własnego serca. Dudni mi w bębenkach. Pompa nadaje rytm, w którym mam tańczyć. Raz, dwa … trzy, cztery. Trochę monotonny ten walc, póki nie stanie się coś niespodziewanego. Wtedy zaczynam się szamotać i uderzać głową jak przy muzyce metalowej.

    Jestem tutaj sama, całkowicie sama. Zamknęli mnie na klucz. Uważają, że mogę zrobić sobie krzywdę. Sobie? Jestem ostatnią osobą, której na mnie zależy.

[12] Czekam, aż się odmienią dni ~Miachar

    Tym razem kluczę tylko wokół kluczy.

    – Nie, nie! Co ty robisz? – Głos był nie tyle głośny, co po prostu wyrażał zdenerwowanie. – Nie możesz tego tam zawiesić! To psuje cały efekt!
    Drabina zachwiała się nieznacznie, gdy wykonano nagły ruch na jednym ze szczebli. Efekt to psuje twoje bycie sknerą, pomyślał pracownik, który musiał zająć się tym dziwnym neonem. Jakby właściciel nie mógł zatrudnić do tego jakiegoś obeznanego gościa i zapłacić mu za usługę co najwyżej dwieście dolarów. Lepiej było zmusić do tego jakiegoś żółtodzioba.

[12] Kwestia czasu ~ Wilczy

 Ostatnio trochę kryzysuję, trochę  źle się czuję i nie mam siły nawet na pisanie, a fakt, że nie piszę, wpędza mnie w jeszcze większą bezsilność. Projekt: Uroboros. 
Czasami zdarza mi się napisać coś, co trudno mi nawet określić. To jeden z takich tworów, powstało nagle i przed chwilą, w porywie nazwałabym to eee czymś w stylu prozy literackiej? Albo, po imieniu: po prostu to z siebie wyrzygałam. Wiem, że mam komentarze do nadrobienia z 10 tygodnia i myśl ta nie daje mi spać. Zamierzam w tym tygodniu stanąć na nogi i jak najszybciej to nadrobić.

[12] Szepty kwiatów: Królewski ogród ~ SadisticWriter

Marna ta część. Jakoś nie miałam motywacji do pisania, więc przyznaję, że kończyłam ten rozdział nieco na siłę. Trudno. Co zostało wstawione, to zostało. Super korekty też nie obiecuję! Za to w kolejnej części może się dziać już trochę więcej.

Temat 11: – Mam 50 pudełek instant ciastek

– Mam 50 pudełek instant ciastek, które musimy zacząć produkować natychmiast. Gdzie jesteś?
– Myślę, że masz zły numer, ale tak czy inaczej, możesz na mnie liczyć, bo to brzmi zabawnie.

Klucze: sekcja, północ, bawić, filmowy.

[11] Szepty kwiatów: Wybrani ~SadisticWriter

Jeden z nudniejszych rozdziałów tej opowieści, nie będę ukrywać. Pisało mi się go niezwykle ciężko, ale z sukcesem dobrnęłam do końca. Pewnie w oryginalnej odsłonie tekst byłby nieco porządniejszy, ale zabrakło czasu. Mimo wszystko zapraszam do lektury.

[11] Szlachetna magia: Magia Sztuki ~ Kaja Wika

Szlachetna magia — Magia Sztuki

Część trzecia serii Szlachetna Magia

[11] Zapisani: Es un poco complicado ~Miachar

            Mam imię i nazwisko dla pisarza. Ale ono zapisane gdzieś, gdzie tylko wytrwali dotrą.

           

[11] Potworny cukiernik ~ SadisticWriter

Miałam kiedyś napisać shota o dziewoi, która pracuje w potwornej cukierni, ale jakoś straciłam do tego zapał. Teraz wykorzystuję ogólny zamysł do tematu z 11 tygodnia, który idealnie podpasował pod główną bohaterkę i randomowego gościa. Już ich lubię.

[11] Co tu się... _ _ ~ Kamil

Jeśli mam być szczery, nie jestem jakoś zadowolony z tego teksu. Czegoś w nim brakuje, ale nie mam pojęcia czego. I to w sumie chyba tyle o tym dziwnym tworze :P

Temat 10: To są rzeczy, których już nawet nie chcę rozumieć.

Temat: To są rzeczy, których już nawet nie chcę rozumieć.

Klucze: sen, niezapomniany, decydować, trwoga

[10] Zapisani: Encontré algo para ti ~ Miachar

                Imię dla tłumacz jest moim pomysłem, zaś nazwa cyklu – dziękuję za nią Wilczej. Początkowo nie byłam do niej przekonana, ale że kojarzy mi się z Zaplątanymi i pasuje do relacji bohaterów, zastosowałam ją, zapisałam w zeszycie i stwierdziłam: To jest to! Mamy więc [Zapisanych], a pisarz i jego przyjaciółka w dzisiejszym odcinku mają lekko przekichane. Enjoy!

[10] Koniec świata ~ Kamil

Jestem wielkim fanem Pablopavo i Ludzików. Szkoda, że nie są tak znani i rozpoznawani jak np. Kortez (z całym szacunkiem do Korteza). Z powodu, że uwielbiam Pablopavo i Ludziki to pomyślałem sobie, że napiszę coś inspirowanego ich piosenką/piosenkami. 

Będzie mi bardzo miło, jeśli przed przeczytaniem tekstu najpierw odsłuchacie piosenki :D Zapraszam :)

[10] Szepty kwiatów: Z rozkazu księcia ~ SadisticWriter

Soleil nigdy nie była dobra w pracach gospodarczych. Już jako mała dziewczynka przesiadywała całe dnie na łące, gdzie zbierała kwiaty i układała z nich wiązanki. Ludzie w wiosce uznawali ją za dziwne dziecko, ponieważ rozmawiała w nikomu nieznanym języku, gładząc kwieciste pąki i liście, jakby to rośliny były jej bliższe niż ludzie. Co zadziwiające, łąka nie była tak piękna, dopóki mała Soleil nie zjawiła się w Laverne; zimą zaś nie istniało urodziwsze miejsce, niż szklarnia na tyłach jej domu. Choć mieszkańcy wioski kochali dziewczynkę uratowaną z lasu, doskonale wiedzieli, że jeżeli nie znajdzie się dla niej zajęcie, które poświadczy o jej przydatności w osadzie, zastępcza rodzina będzie zmuszona wysłać ją do innego miejsca, a tego ani Eleonore, ani Gerard nie chcieli. Trudno było znaleźć zajęcie dla osoby, której wszystko wypadało z rąk. Próbowali wszystkiego, pomijając oczywiście ciężkie i wymęczające prace, Soleil była bowiem bardzo drobną i chorowitą dziewczynką. Pomysł przyszedł w momencie, kiedy byli już pewni, że starszyzna zadecyduje o jej wygnaniu. Tamtego dnia stali przy oknie, obserwując jak ich pociechy bawią się wesoło na podwórzu. Do domu przybiegł najstarszy syn o imieniu Gawin, który pokazał swoim rodzicom mały bukiecik kwiatów. Odkąd pamiętali, był zafascynowany znalezioną przez siebie w lesie dziewczynką. To sobie przypisywał wszystkie zasługi związane z jej uratowaniem. Eleonore podejrzewała, że w przyszłości będzie się o nią bił, byleby tylko żaden chłopak nie zachciał jej zabrać z domu rodzinnego.

[10] Szepty zmarłych: Życie na wygnaniu ~ EchooX

6 lat od upadku Ker Er

Kespera znów obudził koszmar. Przez moment leżał tylko, oddychając o wiele za szybko i patrząc półprzytomnie w sufit. Potrzebował kilku minut, żeby w pełni oddzielić sen od rzeczywistości. Potem przeklął pod nosem, instynktownie łapiąc za medalion z rubinem. Jego metaliczny dotyk i pulsujące ciepło magii pozwoliło mu dojść do siebie.

Chłopak wstał z łóżka, wiedząc, że nie dane mu już będzie zasnąć tej nocy. Chwiejnie podszedł do okna, żeby oprzeć łokcie na parapecie. Chłodny powiew z zewnątrz zmierzwił jego ciemne włosy, gdy oparł głowę na dłoniach.

[10] Wicked Games: Fallen and Founder ~ Wilczy

____________________

Temat 9: Okej, może i spieprzyłem (...)

"- Okej, może i spieprzyłem, ale przynajmniej wyglądało to cudownie.
- Cudownie głupio, to na pewno."

Klucze: słuchawki, martwić się, żyrandol, opady śniegu

[9] Moiri i Cir: Cień miasta ~ EchooX

Tekst jest bezpośrednią kontynuacją historii z 5 tygodnia, więc jeśli ktoś ma ochotę przeczytać, co było wcześniej, serdecznie zapraszam. Dla reszty krótkie streszczenie:

Moiri i Cir pojechali do miejscowości na krańcu świata w poszukiwaniu mordercy. Po drodze się zgubili, a Moiri była wyjątkowo upierdliwą pasażerką. Na miejscu spotkali kotołaka (bądź też lamię), który wskazał im drogę do motelu i zgodził się sprzedać im narkotyki. Agenci chcą z nim nawiązać bliższy kontakt, dla wybadania lokalnej przestępczej społeczności. Tekst kończy się w momencie zajechania bohaterów na parking przed motelem.

Dzisiejsza kontynuacja to raczej dialog, ale troszkę przybliża, co zaprowadziło agentów poza miasto.

Pozdrawiam cieplutko,

EchooX

[9] Cyrk Gniewu: What do I do... ~ Miachar

            Po przeczytaniu tematu poprosiłam o małą podpowiedź, o kim powinnam napisać, bo za dużo miałam możliwości. Kaja i Wilczy zaproponowały Ikariego, też się za nim stęskniłam, tak więc mamy Cyrk Gniewu z małą retrospeckją. Bohaterowie jako nastolatkowie – sama chciałabym wrócić do tamtych lat.

[9] Jasno, chociaż noc ~ Jakub

Jak zwykle nie miałem koncepcji na tytuł, więc pozwoliłem sobie nawiązać do pewnego, bardzo ostatnio głośnego, filmu.

[9] 100 znaków na niebie: Wybuchowe urodziny ~ SadisticWriter

Takie to nijakie, bo pisane na szybko, ale mam nadzieję, że choć trochę trzyma poziom. Jeżeli chodzi o spieprzenie czegoś, to w każdym moim opowiadaniu znajdzie się ktoś, kto spektakularnie coś zniszczy, ale to w 100 znakach są zawsze największe wybuchy. 

[9] Szepty kwiatów: Narodziny słońca ~ SadisticWriter

Ostatnio do głowy wpadł mi pomysł na nową serię. Prostą, równocześnie uroczą, jak i bardzo brutalną (chwilami). Nie jest to nie wiadomo jak oryginalna fabuła, ale więcej nie potrzebuję, bo to opowiadanie na odstresowanie, tak bym rzekła. Nie mogłam znaleźć porządnej nazwy, ale po konwersacji z przyjaciółką uznałyśmy, że „Szepty kwiatów” będą dobre. Jak coś innego mi wpadnie, to zmienię – chyba że ktoś ma lepszy pomysł.  

[9] Światło i Cień: Z deszczu pod rynnę? ~ Kaja Wika

            Kolejny tekst z uniwersum Świata i Cienia. Temat dopasował się idealnie, bo jak ktoś ma coś spieprzyć, to tylko Leonard. Zapraszam.