Apel wojskowy:

Nowy temat (czas do 09.06): — To zły pomysł. — No cóż, te dobre skończyły się już dawno. Klucze: codziennie, nieszczęśliwy, wydobywać, rumień

Namierz cel:

niedziela, 3 lipca 2022

[127] Wiersze: Ostoja ~ Kaja Wika



Targana ekstremami sezonów
W ciągu roku znaleźć balansu nie mogę
Gorąco parzące moje stopy
Lód mrożący zesztywniałe palce dłoni

Zanurzam nogi w zimnych strumykach
Siegalam po ciepło, do ogniska się skłaniam
Bez względu na to jak bardzo się staram
Lód pozostaje we krwi, a oparzenia na skórze

Zaglądam do otwartych okien
Pukam do tak wielu drzwi
Lecz zawsze wiatr zasłony zasłania
Lub z wewnątrz nie odzywa się nikt

Kroczę ścieżkami krętymi
Wdrapuję się na wysokie wzgórza
Nie patrzę w dól, ni do tyłu
Choć przeszłość targa mnie za włosy

Szukam kresu moich starań
Spokoju i satysfakcji z obecnej chwili
Otul mnie bezpieczeństwem 
Postaw wokół mnie dom

Nie taki ze słów, 
Nie taki z cegieł
Nie taki z dóbr
Nie taki z przyrzeczeń

Postaw dom, niech mam swą ostoję
Z miłości, pewności, ufności i starań
Niech zły wilk go nie zdmuchnie
Zbuduj go dla nas


3 komentarze:

  1. O matko!!! Kaja!!! Zakochałam się w tym wierszu!!!!!
    Jest mi... Brak słów.
    Jak on gra. Jak już myślałam, że była puenta, pojawia sie nastepna, jeszcze lepsza!!! Co ten wiersz ze mną zrobił... Chciałam zacytowac, co mi sie najbardziej podobalo , ale chyba kurwa cały musiałabym skopiowac!!!
    I ta koncowka. No matko!
    Nie wiem, sama ze soba sie boje, ale chyba te wersy od "nie taki", dla mnie najbliższe❤️❤️❤️

    Postaw wokół mnie dom.

    ...

    No rządzisz.

    OdpowiedzUsuń
  2. Tak jak Wilczy przy tym wierszu mam reakcję wow, ale jednocześnie dużo trudniej mi napisać coś na jego temat. Ta końcówka o domu naprawdę zwala z nóg, jest tak prawdziwa i szczera. Wcześniejsze zwrotki jeszcze podbijają ten efekt, jest w nich niepokój, zagubienie, wewnętrzny chaos, w którego opanowaniu może pomóc tylko dom, ale nie taki ze słów, nie taki z cegieł… No po prostu brawo :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Moja reakcja nie jest aż tak ekspresyjna jak Wilczy, nie mniej też jestem zdania, że w tym utworze można się zakochać. Ach, jakże tu przebija gorąca prośba i chęć posiadania azylu. Ujęte bardzo obrazowo i uczuciowo, jak najbardziej ma prawo oddziaływać na czytelnika. Dzięki!

    OdpowiedzUsuń