Temat 182: Heavy is the crown.

Linkin Park - Heavy is the crown

 

https://www.youtube.com/watch?v=gMpEkqbAdzI...

https://www.youtube.com/watch?v=ZAt8oxY0GQo...

[182] I’m tired of explaining ~ Wilczy

 Deszcz zacina mocno, bębniąc w rury, którymi płyną toksyczne ścieki. Idę pod jedną z nich, próbując choć częściowo chronić się przed ulewą. Co rusz wdeptuję w kałuże, które zbierają się w szczelinach. Emanują fluorescencyjną zielenią. Krzywię się, gdy jedna z nich okazuje się głębsza niż założyłam i teraz z mokrym mlaśnięciem wyciągam z błota glana. Wznoszę oczy ku niebu, ale nie pytam, za jakie grzechy.  

Wiem, za jakie. 

[182] this is what you asked for ~ Miachar

  Jeden mały krok dla mnie, bez znaczenia dla ludzkości, ale chcę się nadal łudzić, że coś znaczę.

Bo w złudzeniach jest coś magicznego. Co pozwala myśleć, że jest się kimś lepszym pod różnymi względami. Mnie złudzenia pozwalały dotrwać do tej chwili, kiedy wysiadam z autobusu w centrum miasta i staję przed gmachem miejskiego ratusza. Niewiele w tym z czegoś podniosłego, bo miejsce to w dni robocze przyjmuje wielu petentów, ale ja nie jestem tu w jakiś błahej sprawie. Mam umówione spotkanie i to z samym burmistrzem!

Świąteczny bonus: Ne regarde pas en arrière ce Noël ~ Wilczy

 Święta w alternatywnej rzeczywistości Zaun. Weosłych ;)

PS. Jeszcze chyba dodam jedną scenę!

Świąteczny bonus: grudniowy świt ~ Miachar

 Świąteczny grudniowy świt

przywitał mnie idącą

 przez miejski rynek,

zmarzniętą, z pluszowym skrzatem

przy piersi

Świąteczny grudniowy świt

zaczął się o siódmej czterdzieści pięć

dla mnie i tych dwóch 

właścicieli psów będących

na pierwszym spacerze

 

Świąteczny grudniowy świt

pozwala na sen, odpoczynek,

barwi się lampkami na choinkach,

pachnie piernikami i ciepłem,

choć dla mnie dzieje się na zewnątrz

 

Świąteczny grudniowy świt

będzie się jeszcze powtarzał,

choć w zmienionym składzie świętujących,

ale dzisiaj pozostawiam mu tylko

tego jednego skrzata

Temat 181: – Zamorduję go – oświadcza z powagą i pewną bezradnością (...)

– Zamorduję go – oświadcza z powagą i pewną bezradnością, jakby naprawdę nie było innego wyjścia. –Przepraszam, ale po prostu go zabiję.

Klucze: benzyna, koślawy, przesadnie, błądzić

[181] Trzeci pomocnik: - ja go po prostu zabiję ~ Miachar

  Mam nazwę dla serii. Prosta, co prawda, ale wiadomo już, o co chodzi.

Temat postanowiłam sobie ująć w czasie przeszłym, jak się dzieje cała akcja.
A, mała niespodzianka – w tekście pada imię i nazwisko drugiego pomocnika. Nareszcie?

[181] Make me an offer ~ Wilczy

 Gwar w Ostatniej Kropli nie różni się niczym od gwaru, który obowiązuje klub w każdy inny dzień. Gdzieś rozlewa się piwo, rozbija szklanka, przy szafie grającej wykłóca się kilka osób, a kule bilardowe szybują w powietrzu między niezadowolonymi z partii graczami. Dzień jak co dzień. Kolejni klienci otwierają drzwi w grobowym nastroju lub już podpici, lecz niektórzy z tych bardziej trzeźwych zatrzymują się na dłużej w drzwiach. Zwracają uwagę na niepokojące dźwięki, które przedzierają się przez zwykły barowy zgiełk. Stłumione wrzaski. Przekleństwa. Łomoty. Ci mądrzejsi się wycofują, domyślając, co to oznacza. 

Temat 180: Ostatnim razem, gdy ci zaufałem, wszystko straciłem.

 Temat 180: 

Ostatnim razem, gdy ci zaufałem, wszystko straciłem.

Klucze: duszny, zawiłe, zaświaty, słowo

[180] Czerwone, zielone, niebieskie: spójrz na to z drugiej strony ~ Miachar

 W drugiej połowie października, wracając z wesela młodszego brata, mój bliźniak i jego żona poprosili mnie – operatora muzyki na czas podróży – o włączenie „Proszę, kochanie” CeZika. I się zaczęła powtórka z rozrywki. Jak parę miesięcy temu gnębiłam „Maryś”, tak teraz ten utwór brzmi mi w głośnikach niemal codziennie i dziwnym trafem pasuje do dwójki z tej serii.

Na razie wyodrębniłam sobie pięć wersów, w tekście poniżej dokonałam małej parafrazy jednego z refrenów, ale coś się tu może zdarzyć. Romans, na przykład.
Dios, dopomóż.

[180] Stay for a night ~ Wilczy

             – Nie wychodź, jak do ciebie mówię, Vander!